Border Controls and Freedom of Movement in an Age of Climate Chaos

We are here in Cochabamba partly to participate in the Migration and Climate Change working group. We are involved in the No Border network in the UK and Europe and have worked in solidarity with migrants at European and US-Mexican borders. We would like to take the opportunity of this space, to present our political positions around migration and to invite reflections and discussion with the perspectives that we find here in Bolivia.

Introduction:

Climate change is exacerbating factors which force people to migrate such as lack of access to land and conflict. The tiny proportion who attempt the expensive and dangerous journey, are met with militarised border controls on the journey to ‘Fortress Europe’ or North America. Labelled ‘illegals,’ they are denied basic rights and struggle to live in dignity, whilst becoming scapegoats for a range of social problems. The Global North states’ historical development of capital accumulation, colonialism and carbon emissions, means they have a unique responsibility towards those who are displaced. Only those with the correct papers and commodities are free to move around the world. Those seeking a better life or moving to survive are increasingly denied this option. Failure to cut emissions is tantamount to genocide. Climate Justice means defending the principle of freedom of movement for all. Here we expand on seven main points to explain how the No Borders position can focus the debate on the root causes.

1. NATION STATES CAN NOT SOLVE THE PROBLEM OF CLIMATE CHANGE

In the same way that the straight lines that divide so much of the world were drawn by European statesmen to divide colonial possessions; the infrastructure that makes up a state has been designed and developed by the rich and powerful for the benefit of their own class. All countries are ‘imagined communities,’ members of even the smallest nation never know, meet, or even hear of most of the other people in their country. This imagined community was created as a means to control the poor, to divide working people from their natural allies of other exploited people from across the globe. One of the reasons why we see that the COP process has failed is that at its core lies the inherent contradiction that nation states, who are competing economically, come together to solve the problem of climate change, which would have massive economic implications. Climate change is a symptom of economies which do not distribute wealth and instead need to keep on growing infinitely on a finite planet. To solve the climate crisis we must change the systems of production, consumption and exploitation of both natural resources and people. This also means a rejection of nationalism and the false division between citizens and non-citizens.

2. BORDERS EXIST TO PRESERVE INEQUALITIES

As a result of the hyper-exploitation of people and planet over the last hundred years we have increasingly unequal and therefore precarious societies. The position of gross inequality where 20% of the global population are responsible for 80% of global pollution, is the result of a long history of expropriation and oppression. Border controls can be seen as an attempt to avoid the inevitable consequences of imperialist conquest. Neo-liberal globalisation has continued to perpetuate the inequalities established during the colonial period. At one end of the spectrum we have carbon intensive lifestyles and a celebrity obsessed culture which is completely alienated from its devastating impacts. At the other are all those who struggle daily to live with basic dignity and enough food to eat. Immigration controls are used as a means to control labour and to restrict the ability of all workers to unite internationally. Immigration controls reinforce, spread and normalise racist attitudes by ensuring the existence of an “other”, “aliens”, “foreigners.” By intensifying immigration controls, whether to appease racists and fascists or for other reasons, racism is exacerbated.

3. BORDER CONTROLS ARE LETHAL AND YET INEFFECTIVE

Under global policies of ‘migration management’, borders mean watchtowers and barbed wire, and migrants are reduced to mere quotas. To realise their objectives, the European agency, Frontex – armed and in possession of considerable powers – executes a merciless hunt of migrants in maritime, aerial and terrestrial areas. This only forces people to seek alternative and inevitably more fatal access routes. For this reason there were 1,508 deaths at the EU border were recorded in 2008 alone.1 The EU policy of the “free movement of persons,” within its borders has gone hand in hand with an attempt to build ‘Fortress Europe’; externalising EU borders into Africa and Asia with EU border guards patrolling the Mediterranean, Libya and off the West Coast of Africa. This entire system is overseen by the The International Organisation for Migration, (IOM) a 120 member intra- governmental organisation headed by the USA, that aims to manage migration worldwide for the benefit of capital.

Although it is not widely reported, so called non-lethal technologies on borders exist, for example semi-intelligent fences and unmanned aerial drones. In response to the projected displacement from climate change technologies are being developed based on racist assumptions, for example technologies that could target certain racial groups. The very same arms companies are not only profiting from conflicts but are now bidding for border policy contracts and internal surveillance mechanisms.

Yet despite this border controls do not work as a barrier but more of a filter, only allowing through those who are deemed useful or profitable and excluding those who are not. They can also be counter-productive to their stated aims as people who would seek to migrate temporarily are kept permanently inside, as we see on the US-Mexico border. People will continue to move whilst conditions remain intolerable. We must fight for freedom to stay while at the same time work towards open borders which allow people to mitigate for themselves the consequences of climate change and capitalism.

4. THE END OF TOLERANCE

In the UK and Europe we have seen a shift away from tolerance and human rights in relation to migration. This has been a gradual process of erosion of civil liberties through the War on Terror and increasingly repressive immigration policies. A new category of people has been developed, an underclass of so called “illegals”. We see enforced destitution, the refusal of any state support, people are prevented from working legally, and live in fear of forced deportation. Far from being a bastion of human rights and dignity, the UK is the only European country to use indefinite imprisonment of asylum seekers and foreign nationals, including children. Terror suspects are held without trial. At the same time we see the rise of far-right political parties, such as the British National Party, who position anti-immigration discourses as the solutions to environmental problems. As the global recession affects the number of low-paid jobs available we see that immigrants are increasingly scape-goated for a range of problems from lack of housing to crime and societal breakdown. All this detracts attention from the real causes; capitalism and unequal social relations.

5. THE CATEGORY OF CLIMATE REFUGEE WILL NOT ADDRESS THE PROBLEM

The debate about immigration in Europe is dominated by right-wing views. Hence there is real fear about the terms of the climate refugee debate. Many fear that to open up the Geneva convention, which still provides at least come protection to political refugees, would risk losing it all together. But there are other important considerations as we attempt to build a political struggle for those displaced by climate change. To claim asylum in the UK or Europe is a demeaning and degrading process. Individualised stories of suffering and persecution must be proved to a very high level and many times are not believed, despite scars, trauma etc. The arguments around climate refugees seem to be following this same path, people are portrayed as helpless victims. Not only does this remove people’s political agency and , but carries the risk of merely appealing to the conscience of those who already accept a high level of degrading treatment for ‘others’ in the name of preserving their national identity.

6. WE MUST FOCUS ON STRUCTURAL CAUSES

We believe that a more empowering way of talking about the issues would focus on the structural causes, in a politicised context of anti-racism, anti-fascism and anti-colonialism. We must talk about people’s situation in terms of imperial relations, free trade agreements and the role of the military. States are already responding to the “threat” of people being displaced by climate change. If we limit ourselves to the discourse of refugees we will never be able to move beyond these divisions of human beings to a more egalitarian distribution of wealth and power. Therefore, we need a strong global movement that recognises the historic role of borders and immigration controls, and fights for truly universal principles of equality and liberty. This is made even more urgent by climate change, but we must not let this current crisis be used as a vehicle for the further entrenchment of repressive authority and exploitation.

7. CREATING POLITICAL SPACE TO IMAGINE A WORLD WITHOUT BORDERS

Until we step outside of constructed national interests we can never create real solutions to climate change. We must reject claims that borders equate to security. Unless we deal with the root causes of climate change, every person on the planet is a potential climate refugee. Rather than campaigning for a further category of people which can then be arbitrarily applied by those in power, we must demand Freedom to Stay and Freedom of Movement for All.

No Borders is an anti-authoritarian position rejecting any border regime which allows for the free flow of capital, whilst limiting the movement of human beings. We support the struggles for the freedom of movement and freedom to stay for all, and an end to the exploitation of people and resources around the world for the benefit of the few. We support the radical climate justice movement which challenges the use of the threat of climate chaos as an excuse for even more harsh migration and social controls. No Borders groups and their allies organise around many concrete campaigns including, camps of radical convergence, direct action to work in solidarity with migrant struggles, resisting immigration prisons and supporting anti-deportation campaigns. We are part of a transnational network of autonomous groups calling for unity between exploited people against the rich and powerful. We imagine a future without migration controls, capitalism or the state, based on the principles of freedom and equality.

People put their bodies in motion, and this motion is a movement. A movement against the borders, against the detention camps, against the world system as it stands. Not a movement of leaders and party campaigns, but of physical crossings and antagonism.

http://ayya2cochabamba.wordpress.com/texts-and-articles/border-controls-and-freedom-of-movement-in-an-age-of-climate-chaos/

Advertisement

“Vicdanlı” Başbakanla Görüşen Hayvansever Heyetine Açık Mektup

Geçtiğimiz günlerde, Türkiye’deki hayvanların durumunun yasalar nezdinde iyileştirilmesi için bir avuç hayvansever olarak, biz hayvanse­verleri temsilen başbakanla görüştü­ğünüzü basından öğrendim. Habere ait fotoğraf karesine baktığımda İBB Başkanı Kadir Topbaş’ın da yanınız­da, aynı masada yerini almış olduğu­nu gördüm ve hiç şaşırmadım. Yıllar­dan beri başkanı olduğu belediyenin hayvanlara yaptığını destekleyen ve onaylayan, perişan durumdaki, kaşek­tik, korkudan donakalmış hayvanla­rı sokaklardan toplatıp belediyesinin barınaklarına kapattıran, onlara binbir eziyeti, sistematik katliamı, soykırımı, reva gören Kadir Topbaş’la aynı masa­daydınız. Her gün lanet okuduğunuz o adamla vicdan muhasebesi yaptığınız o masada birlikteydi­niz…

Sizler, biz hayvan korumacıları, hayvan hakları savunucu­larını hiçbir şekilde temsil edemezsiniz. Çünkü hayvan nedir; ne çeker; ne yaşar; ne hisseder; biha­bersiniz. Bihaber ol­masaydınız “vicdan” kelimesini kullanır­ken bir kere durup düşünürdünüz. Yıllar boyunca hayvanları “süpürülmesi gere­ken çöp” olarak gö­ren, onları katleden, yaşamaya çalıştıkları sokaklardan ellerin­deki tüm olanakları seferber ederek on­ları süpürmeye uğ­raşan adamlarla aynı masadaydınız. Söz­de onların haklarını korumak için… İBB’nin Hasdal Barınağı’nda boğazla­nan onlarca yavru köpeği nasıl da unu­tup elleri kanlı o adamlarla aynı ma­saya oturabiliyorsunuz? Aaa, unuttum, siz hayvan hakkı koruyordunuz, değil mi? Masabaşında? Kendinizi her türlü pislikten arındırarak, toplumun ger­çekliğinden soyutlayarak ne de güzel koruyorsunuz hayvanları. “Vicdanlı” adamlarla masalara oturup hayvanlar için merhamet dileniyorsunuz. Hay­vanların daha kapsamlıca nasıl kökünü kazırız diye düşünen, fikri neyse zikri de yıllardan beri belli olan o adamlarla birlikte hayvanların haklarını koruya­caksınız, hem de yasayla. Sizde hiç mi mantık kalmadı da giyinip kuşanıp o adamlarla hayvanlar için merhamet di­lenmek için o masaya oturma cüretini gösterebiliyorsunuz? Size o temsil yet­kisini kim verdi? Hayvanlar mı? Yoksa aynı masaya oturmaktan bile imtina ettiğiniz bizler mi? Ne uğruna o adam­larla uzlaşmayı düşünebiliyorsunuz?

Size bu tür bir yetkiyi ne hayvanlar verdi, ne de biz verdik. Ama siz, ken­dinizi soyutladığınız bu toplum içeri­sinde toplumsal duyarlılığınızı cümle aleme göstermek, kanıtlamak için ken­dinize vazife edinip katillerle aynı ma­saya oturuyorsunuz. Riyakâr, reklam kokan, sahte gülümsemenizle hayvan­lar için her şeyin daha iyi olacağını id­dia ediyorsunuz. Aynı masada oturdu­ğunuz başbakanın da meğer ne kadar vicdanlı olduğunu söylüyorsunuz.

O “vicdanlı” adamın yönettiği devle­tin sınırları içerisinde her gün kadına şiddet, taciz, tecavüz uygulanıyor; ga­riban hayvanlar binbir eziyetle sokak­lardan toplanarak barınaklara hapsedi­liyor, buralarda katlediliyorlar, kesilip biçiliyorlar; seks işçiliğine zorlanan travestiler/transseksüeller nefret cina­yetine kurban gidiyor; anayasal hak diye kendilerine bahşedilen hakları kullanıp tepkisini dile getiren öğren­ciler ya da toplumun muhalif grupları gazlanıyor, coplanıyor, 19 yaşındaki bir kadın öğrencinin bebeği düşürü­lüyor eylemdeyken; insanlar sırf etnik kökenlerinden ötürü aşağılanıyor, yer­lerinden yurtlarından edilip sürgüne gönderiliyor, ailesinden insanlar gö­zaltında kaybediliyor; Roman bireyler halen aşağılanıyor, daha iyi bir yaşam kandırmacasıyla yıllardır sürdürdük­leri yaşam tarzlarından vazgeçmeleri isteniyor, yani yok sayılıyorlar; ağ­zını açıp tepkisini dile getiren, sözde demokratik kitle eylemi düzenleyip başka bir düzeni talep edenler yıllarca tutsak ediliyor; bu listeyi daha çoook uzatabilirim. Kendisine “çevrecinin daniskasıyım” diyen o vicdanlı adam ve ekibi, Türkiye’nin dört bir yanın­da HES kurdurtup her tarafta yaşamı işgal ediyor, bitiriyor, yaban hayvan­larını zorla göç ettiriyor, hayatı zin­dan ediyor onlara, ne için? Daha çok para için? Ama bunların hiçbirisi sizi ilgilendirmiyor, değil mi? Vicdanına inandığınız ve hayvanlar için merha­met dilendiğiniz adam, hayvansever­leri “bunlar da köpekleriyle yatıp kal­karlar” diyerek halihazırda toplumsal şiddete maruz kalan hayvana duyarlı kesimi bir de hedef gösteriyor. Ama si­zin umrunuzda olur mu ki? Siz “sosyal sorumluluğunuz”a bakarsınız sadece. Kiminle, hangi masaya oturmuşsunuz, neyin pazarlığını yapmışsınız, hiçbir önemi yok, değil mi? Demek ki kendi­nizi toplumdan ne kadar soyutlamışsı­nız ki bütün bu saydığım hak ihlalleri sizi hiç rahatsız etmi­yor? Sahi, hayvan de­yince aklınıza kedi-köpek mi geliyor sadece? Devletin iz­niyle vurdurtulan ve üzerinden para kaza­nılan yaşlı geyik sizi hiç rahatsız etmiyor mu mesela? Ağzınıza bir parmak bal çalın­ması da sizi rahatsız etmiyor? Aptal yeri­ne konmak? Seçim­lerden sonra istediği­nizi yapacağım diyor o “vicdanlı” adam. Siz de inanıyorsunuz, kabul gördüğünüz, o koskoca (!) Dol­mabahçe Sarayı’nda ağırlandığınız görüş­menizin olumlu geç­tiğini söylüyorsunuz. Hayvanlar bu ülkede yasalarla katledilir­ken halen inanıyorsu­nuz ya, helal olsun diyorum size. Bu kadar kör olabilmek herkesin becere­bileceği bir şey değildir çünkü. Ama siz her gün zihnimize işlenen o acıyla, işkenceyle, aşağılamayla dolu hak ih­lallerinden de rahatsız olmuyorsunuz ki bu durumdan rahatsız olmayan, bu durumları değiştirmek bir yana hak ihlali mağdurlarını oyalamayı bile be­ceremeyen bir diğer “vicdanlı” adamla oturup mutlu, mesut evlerinizde barın­dırdığınız hayvanlarınızın hikayelerini paylaşıyorsunuz.

Toplum hayvanları görmeye taham­mül bile edemezken, devlet bu taham­mülsüzlüğü körükleyerek, yani habire ortaya kuduz senaryoları atarak aha­liyi hayvanlara karşı galeyana getirip “steril toplum”u yaratmaya çalışırken, yine yıllardan beri hayvan konusunda fikrini açıklamış, belli etmiş devlet, yasalarını kullanarak hayvanların kö­künü kazımaya uğraşırken siz hangi hakkı, kimden talep ediyorsunuz? Bir hak ya vardır ya da yoktur, bunun tar­tışmasını kim olarak, hangi sıfatla ya­pıyorsunuz? Hem de hayvanın kökünü kurutmaya and içmiş devletten hay­vanlar için merhamet dilenerek, katil­lerle uzlaşmaya çalışarak?

Hayvan konusuna nerden bulaştınız, hiç bilmiyorum, ama size bir tavsiyem var. Yol yakınken dönün, hayvanla­rı siyasetçilere ve sosyal sorumluluk saçmalıklarınıza meze etmeyin, bıra­kın, sosyal sorumluluk projelerinizi başka alanlara yönlendirin. Hiçkim­senin zorla temsilcisi olmaya çalışma­yın. Hayvanları da bizleri de devletin, toplumun maskarası etmeyin. 5199 çıkarken alkışlamıştınız, bayram et­miştiniz, böylelikle yine devlet bir parmak balı ağzınıza çalmıştı, anlaşı­lan o ki yine ağzınıza bir parmak bal çalınacak. 5199 çıktı da ne oldu? Hay­vanların, yasalar dayanak gösterilerek öldürüldüğü bir sürece girilmiş oldu, kısırlaştırma zorunlu hale geldi, be­lediye barınakları mezbahaya döndü, eskiden belediyeler ulu orta hayvanla­rı zehirlerken şimdi dağa, taşa, bayıra atıyor; kapalı kapılar ardında istediği şekilde öldürüp geçiyor. Bu mu sizin zaferiniz, yere göğe sığdıramadığınız başarılarınız? Biraz “biz ne yapıyoruz, girişimlerimizin sonucu nereye varır” diye düşünün. Hayvanı tanıyana ka­dar da bir zahmet elinizi hayvanlardan çekin, zarar verdiğiniz yeter. Toplum hayvanla birarada yaşamaya bu kadar yabancılaşmışken, onlarla yaşamak istemediğini türlü talihsiz olayla belli etmişken yasa masa diye boşuna hiç uğraşmayın. Çocuk istismarcısı lehine rapor tanzim eden, tacize uğrayan ka­dını karakoldan kovan, yıllardır süren faili meçhul cinayetleri ya da arkasın­da başka güç odakları olduğu apaçık ortada olan suikastleri aydınlatmayan, dava dosyalarının zaman aşımıyla so­nuçlanmasına toplumu seyirci bırakan, töre cinayeti ya da erkek şiddetinden kadını korumayı bile beceremeyen, adalet aramak için adliye – ev arasında mekik dokuyan, yolları aşındıran in­sanları mağdur eden, doğayı çıkardığı yasayla tahrip eden devlet mi hayvanı koruyacak? Katliamı gerçekleştireni bulacak? Göstermelik olarak buldu­ğunda ne olacak? Bunları biraz olsun düşünün. Yakın tarihi de göz önünde bulundurarak biraz analiz yapmayı de­neyin. İyi niyetliyseniz bile katillerle aynı masaya oturup uzlaşmaya çalışa­rak hayvanların içinde bulunduğu zor koşulları daha da beter etmeyin. Ve artık farkına varın, devlet hayvan için gerçekten kılını kıpırdatmaz, “kıpır­datmış gibi yaptığı” zaman da infiale kapılmış olan sizleri susturmak, hay­vanlara çektirdiklerini sizlere unut­turmak için yerinden kıpırdar. Sonra hayvanlar yine aynı acıyla yaşamaya devam eder.

Kuduz Köpek